Το άκαρι είναι μικρό αρθρόποδο και ταξινομείται μαζί με το τσιμπούρι στα ακάρεα. Είναι το πιο ποικιλόμορφο από τα αραχνοειδή και γίνεται δύσκολα ορατό με το ανθρώπινο μάτι, καθώς έχει μέγεθος μικρότερο (συνήθως) από ένα χιλιοστό του μέτρου. Υπάρχουν φυσικά και είδη που φτάνουν και τα 20 χιλιοστά, ενώ άλλα με μέγεθος 0,08 του χιλιοστόμετρου, μπορούν να δημιουργήσουν φωλιά στον θύλακα μιας ανθρώπινης τρίχας. Είναι αρκετά ανθεκτικά, καθώς επιβιώνουν σε ψυχρές θερμοκρασίες και σε βάθος χιλιομέτρων κάτω από το έδαφος και την επιφάνεια της θάλασσας. Τα είδη του αγγίζουν το 1 εκατομμύριο και λέγεται πως είναι από τους πιο αρχαίους οργανισμούς του πλανήτη μας. Αυτό που είναι χαρακτηριστικό του, είναι η γνάθος του από την οποία τσιμπά και τρέφεται με το αίμα των ξενιστών του. Το χρώμα του είναι λευκό και γκρίζο, αλλά αλλάζει με την κατάποση του αίματος και μετατρέπεται σε κόκκινο-καφέ. Του αρέσει να δρα κυρίως την νύχτα και τα μέρη που επιλέγουν να εναποθέτουν τα αυγά τους είναι σε ρωγμές των τοίχων, όπου είναι προστατευμένα από το φως και άλλες απειλές. Οι περιοχές που παρασιτούν στα πτηνά είναι τα πόδια και το στήθος και προκαλούν πόνο, ερεθισμό, μείωση των αυγών, απώλεια των φτερών, ψώρα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αναιμία σε όρνιθες που παρουσιάζεται ως ωχρότητα της χτένας και καλαμωτή.
Το άκαρι εξελίσσεται μέσα από 5 στάδια, το αυγό, την προνύμφη, το δεύτερο στάδιο προνύμφης, τη νύμφη και το ενήλικο έντομο.
Σε ευνοϊκές και κατάλληλες συνθήκες, ο κύκλος μπορεί να ολοκληρωθεί και μέσα σε μια εβδομάδα, έτσι ώστε να αναπτυχθούν γρήγορα οι πληθυσμοί και να παρασιτήσουν τα πτηνά.
Η καταπολέμηση για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να συνδυαστεί με ειδικά φάρμακα αλλά και με την σωστή φροντίδα των κλουβιών ή των κοτετσιών. Η απολύμανση και η χρήση εντομοκτόνων σε μορφή αεροζόλ, πούδρας ή κρέμας από το ειδικό προσωπικό, είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος εξάλειψης αυτού του εντόμου. Το ίδιο ισχύει και για οικιακή χρήση, εάν έχουμε πτηνά εντός της οικίας μας. Ο τακτικός καθαρισμός και η διατήρηση της υγρασίας σε χαμηλά επίπεδα μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε αυτούς τους ξενιστές.
Το Tribolium confusum, όπως ονομάζεται επιστημονικά, είναι έντομο αποθηκών. Έχει μήκος σώματος περί τα 3 – 4 χιλιοστά, μακρόστενο, πεπλατυσμένο και χρώμα κόκκινο-καστανό. Τα τέλεια έντομα και οι προνύμφες τρέφονται με αλεύρι σταριού, κεχριού, σιμιγδάλι, σπόρους σιτηρών, πίτουρα, ξηρά λαχανικά, σουσάμι κ.ά. Οι ζημιές είναι σημαντικότερες όσο η σχετική υγρασία των σπόρων είναι υψηλότερη, καθώς ζουν σε θερμά κλίματα με υψηλή υγρασία.
Η αναπαραγωγή γίνεται στα προϊόντα που προσβάλουν και ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος και την τροφή, μπορούν να γεννήσουν από 500 έως 800 αυγά το έτος. Οι ψείρες των αλεύρων ζουν περίπου 2 χρόνια και οι θερμοκρασίες που πρέπει να επικρατούν κατά τα στάδια του κύκλου είναι 15-40° C. Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως η ανάπτυξή τους είναι πιο γρήγορη σε σπασμένους σπόρους και όχι ολόκληρους. Ο χρόνος εκκόλαψης του κάθε σταδίου αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες, αλλά κατά μέσο όρο τα προνυμφικά στάδια διαρκούν 1-3 μήνες. Βέβαια, σε αντίξοες συνθήκες ο κύκλος τους επιμηκύνεται κατά 3-4 μήνες. Οι προνύμφες στα πρώτα στάδια έχουν υπόλευκο χρωματισμό, ενώ στα επόμενα το σχετικά ισχυρά χιτινισμένο δέρμα τους έχει κίτρινο-καστανό.
Για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτού του εντόμου, πρέπει να υπάρχει η σωστή παρακολούθηση και ανίχνευση της προσβολής. Το πρώτο βήμα είναι η τοποθέτηση φερομονικών παγίδων σύλληψης ,για τον έλεγχο του πληθυσμού των αρσενικών εντόμων και τον καθορισμό του μεγέθους της προσβολής. Η απεντόμωση γίνεται πάντα από εξιδεικευμένο προσωπικό. Η μέθοδος απεντόμωσης είναι ο υπολειμματικός ψεκασμός χαμηλής πίεσης και εφαρμόζεται μόνο στις επιφάνειες που είναι απαραίτητο, με κάθε προφύλαξη και ασφάλεια. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε αυτούς του ξενιστές και να διατηρήσουμε καθαρό τον χώρο μας, είναι η τακτική καθαριότητα και ο καλός αερισμός, έτσι ώστε να διατηρείται η υγρασία σε χαμηλά επίπεδα.
Οι κατσαρίδες είναι έντομα που αποτελούν την τάξη των Βλαττοειδών (Blattodea, Blattaria) τα οποία πρωτοεμφανίστηκαν πριν από 200-300 χρόνια περίπου κατά την Λιθανθρακοφόρο περίοδο. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 3.500 διαφορετικά είδη, αλλά οι βασικές οικογένειες είναι 6. Στην χώρα μας αναφέρονται 20 από αυτά τα είδη. Το χρώμα τους ποικίλει από καφέ μέχρι μαύρο και το σώμα τους έχει σχήμα οβάλ, ενώ είναι πλατύ και ελαστικό, πράγμα που τους επιτρέπει να χωράνε ακόμη και από σχισμές του 1 χιλιοστού. Γι’ αυτόν τον λόγο μαζί με το γεγονός ότι είναι παμφάγο είδος, τις συναντάμε παντού, ενώ παρατηρούμε ιδιαίτερη δραστηριότητα την νύχτα καθώς είναι κυρίως νυχτόβια έντομα.
Ο βιολογικός κύκλος των κατσαρίδων αποτελείται από το αυγό, την νύμφη και το τέλειο ενήλικο έντομο. Τα αυγά βρίσκονται μέσα σε μια ωοθήκη (ootheca), η οποία είναι σε σκούρο χρώμα και διατηρείται από τα θηλυκά, στο πίσω μέρος του σώματός τους, κάτω από την κοιλιά για 2-3 εβδομάδες (γερμανική κατσαρίδα). Οι νύμφες που εκκολάπτονται είναι σχεδόν λευκές και τα φτερά τους έχουν μια μεμβρανώδη μορφή, ενώ δεν μπορούν ακόμη να τα χρησιμοποιήσουν. Σε αυτό το στάδιο είναι δύσκολο να γνωρίζουμε τον αριθμό τους, καθώς οι κατσαρίδες αλλάζουν συχνά δέρμα και αυτό το οποίο πέφτει κάτω, καταναλώνεται από τις υπόλοιπες για την ανάπτυξή τους.
Αυτό το είδος φτάνει τα 12-15 mm σε μήκος, τα φτερά τους είναι ίσα ή λίγο μεγαλύτερα από το σώμα τους και το χρώμα τους είναι καφέ με 2 μαύρες κηλίδες. Στον βιολογικό τους κύκλο, τα θηλυκά κουβαλάνε πάνω τους τις ωοθήκες (4-8) μέχρι την εκκόλαψη των...
Οι κοριοί είναι παρασιτικό έντομο το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Cimicid και τρέφονται αποκλειστικά με αίμα. Ο όρος αναφέρεται στο γένος Cimex, των οποίων ο Cimex lectularius είναι ο πιο διαδεδομένος του είδους. Η λέξη κοριός προέρχεται από το Cimex lectularius, καθώς προτιμάει ιδιαίτερα ζεστά μέρη, όπως τα κρεβάτια, τα σεντόνια και γι’ αυτό δραστηριοποιείται τις νυχτερινές ώρες. Το επικίνδυνο με αυτό το έντομο, είναι πωςδεν γίνεται αντιληπτό και τα τσιμπήματά του μπορούν να προκαλέσουν εξανθήματα, αλλεργίες, ακόμα και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Το χρώμα του ενήλικου κοριού είναι καφέ ή κοκκινωπό καφέ, το σώμα του είναι οβάλ, πλατύ, έχει 6 πόδια, 2 κεραίες, ενώ δεν διαθέτει φτερά και το μέγεθός του φτάνει 4-5 mm σε μήκος και 1.5-3 mm πλάτος.
Επειδή η κοιλιά του είναι ημιδιαφανής, το χρώμα του αλλάζει όταν τρώει, καθώς φαίνεται κόκκινο, ενώ μετά από τις ώρες που έχει χωνέψει το γεύμα του ξαναγίνεται μαύρο ή καφέ σκούρο. Οι κοριοί είναι ιδιαίτερα έντομα, καθώς επιβιώνουν σε περίεργες συνθήκες και με περίεργους τρόπους. Η επικοινωνία με την φωλιά και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας γίνεται εκπέμποντας φερομόνες, ενώ οι κατάλληλες θερμοκρασίες είναι 16° C και κάτω. Οι ενήλικες μπορούν να μπουν και σε ένα είδος χειμέριας νάρκης, αλλά μπορούν να επιβιώσουν για κάποιες μέρες και στους -10 ° C. Δηλαδή, ο κοριός για να πεθάνει πρέπει να εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες ή υψηλά ποσοστά διοξειδίου του άνθρακα. Μπορούν ακόμα και να προσποιηθούν τους πεθαμένους αν αισθανθούν μεγάλη απειλή, γι’ αυτό και η έκφραση «κάνει τον ψόφιο κοριό».
Το πιο διαδεδομένο είδος είναι οι κοινοί κοριοί ή οικιακοί κοριοί (Cimex lectularius) και αυτό είναι που...
Το κουνούπι είναι δίπτερο έντομο της οικογένειας Culicidae με 3.500 περίπου είδη ανά τον κόσμο. Παρόλο που η ποσότητα που λαμβάνουν από τα θύματά τους είναι ελάχιστη, το σάλιο που αφήνουν μολύνει την περιοχή, με αποτέλεσμα να τους αποδίδονται πάνω από 750.000 θάνατοι τον χρόνο. Το σώμα του είναι μακρύ και λεπτό, έχει μακριά άκρα, μεμβρανώδη φτερά και την προβοσκίδα που τα βοηθάει στην κατάποση. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, είναι ότι τα αρσενικά τρέφονται με γύρη και νέκταρ, σε αντίθεση με τα θηλυκά, τα οποία είναι και αυτά που τσιμπάνε τους ανθρώπους και τα ζώα. Ανάλογα με το είδος του ξενιστή που προτιμούν για τη λήψη αίματος διακρίνονται σε ανθρωπόφιλα (είδη με κύριους ξενιστές τους ανθρώπους), ζωόφιλα (θηλαστικά), ορνιθόφιλα (πτηνά), ερπετόφιλα (ερπετά), κ.λ.π. Ενώ, ανάλογα με τα σημεία όπου αναζητούν τον ξενιστή τους διακρίνονται οικοδίαιτα (προτιμούν τα σπίτια για αναζήτηση ξενιστή) ή αγροδίαιτα (τα συναντάμε στην ύπαιθρο), ενδόφιλα και εξώφιλα (προτιμούν εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους αντίστοιχα).
Ο βιολογικός κύκλος των κουνουπιών αποτελείται από το αυγό, την προνύμφη, τη νύμφη, το ενήλικο ακμαίο έντομο.
• Αυγό: το θηλυκό εναποθέτει τα αυγά του σχεδόν πάντα σε κάποια υδάτινη επιφάνεια (Αnopheles, Culex, Uranotaenia, Coquilletidia) ή υγρό χώμα (Aedes/Ochlerotatus), μεμονωμένα ή σε ομάδες και η ποσότητά τους φτάνει κατά μέσο όρο τα 300 αυγά. Η εκκόλαψη γίνεται ανάλογα με ...
Στην τάξη των δίπτερων εντόμων και στην υπόταξη Brachycera ανήκει το έντομο της μύγας. Οι μύγες είναι τα πιο διαδεδομένα έντομα στο σπίτι και ευθύνονται για σημαντικές ασθένειες, όπως ο τύφος, η σαλμονέλα, η χολέρα, κ.ά., ενώ έχει παρατηρηθεί από τους επιστήμονες, ότι στα πόδια της βρίσκονται πάνω από 5 εκατομμύρια βακτήρια. Βέβαια, οι μύγες, κάνουν μια από τι σημαντικότερες δουλειές για εμάς, γιατί ανακυκλώνουν με γρήγορους ρυθμούς ζωικά και φυτικά κατάλοιπα. Η δραστηριότητά της εντοπίζεται την νύχτα και τρέφεται με χυμούς φρούτων, υγρά και ακαθαρσίες ζωντανών οργανισμών ή ακόμη και με αίμα ζώων και ανθρώπων. Οι ιδανικές θερμοκρασίας επιβίωσης είναι γύρω στους 30 βαθμούς και γι’ αυτό τους χειμερινούς μήνες επιβιώνουν μόνο ως προνύμφες και νύμφες.
Η ενήλικη μύγα έχει μέγεθος 5-8 χιλιοστά, με τα θηλυκά να είναι λίγο μεγαλύτερα και το χρώμα τους είναι ανοιχτό ή σκούρο γκρι. Διαθέτουν 6 πόδια, ένα ζεύγος φτερών, μικρές κεραίες και κάποιες τρίχες στην κοιλιακή χώρα, από τις οποίες μυρίζουν και γεύονται το οτιδήποτε. Το χαρακτηριστικό που της ξεχωρίζει είναι τα μεγάλα μάτια τους, τα οποία έχουν κίτρινο περίγραμμα, αποτελούνται από πολλά...
Οι τερμίτες ανήκουν στην τάξη των εντόμων Ισόπτερα, μια αρχαία οικογένεια εντόμων που χρονολογείται πάνω από 100 εκατομμύρια χρόνια και περιλαμβάνουν 2.300 είδη. Πολλές φορές συγκαταλέγονται μαζί με τα μυρμήγκια, γι’ αυτό και ονομάζονται αλλιώς «Λευκά μυρμήγκια». Στη Ευρώπη αναφέρονται 12 διάφορα είδη, αλλά στην Ελλάδα συναντάμε τρία από αυτά: Kalotermes flavicollis, Reticulitermes balkanensis και Reticulitermes urbis. Οι τερμίτες προτιμούν τα πιο ζεστά κλίματα, ζουν σε οργανωμένες κοινωνίες με εργάτες, αναπαραγωγικά και βασιλιά, ενώ τρέφονται κατά κύριο λόγο με κυτταρίνη που βρίσκεται στο ξύλο. Το μήκος των τερμιτών είναι 3-5 mm για τους εργάτες ενώ τα άλλα άτομα μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 25 χιλιοστά. Όπως αναφέραμε, τα ιδιαίτερα αυτά έντομα, είναι κοινωνικά και αυτό σημαίνει πως ζουν σε διαμορφωμένες κοινωνίες, οργανωμένες με κάστες, στις οποίες οι αρμοδιότητες είναι κατανεμημένες για την επίτευξη συγκεκριμένων εργασιών. Οι τερμίτες μετά το νυμφικό στάδιο, μπορεί να γίνουν οπλίτες ή ακόμη αν χρειαστεί και αναπαραγωγικά άτομα ή ιπτάμενα είδη. Το σύστημά τους είναι αρκετά περίπλοκο και αποτελεί κέντρο ενδιαφέροντος για πολλούς επιστήμονες. Παρακάτω θα δούμε αναλυτικά την κάθε κάστα αυτής την κοινωνίας.
Η βασίλισσα είναι η υπεύθυνη για όλες τις γεννήσεις που γίνονται σε μια κοινωνία τερμιτών, γι’ αυτό και το μέγεθός της είναι αρκετά μεγάλο. Χωράει στην κοιλιά της χιλιάδες αυγά και μπορεί να γεννήσει εκατομμύρια, μέχρι να είναι επαρκής ο αριθμός των εντόμων που θα πλαισιώσουν τις εργασίες της κοινότητας. Συνήθως υπάρχει μόνο μία ανά κοινωνία και η διάρκεια ζωής της είναι τα 30 έτη.
Ο βασιλιάς είναι ο υπεύθυνος αναπαραγωγής της βασίλισσας, καθώς είναι ...
Το ποντίκι ανήκει στην τάξη των τρωκτικών και είναι το πιο διαδεδομένο του είδους του. Το μέγεθός του είναι 7-10 εκατοστά και η ουρά του 11 εκατοστά, ενώ το χρώμα του είναι συνήθως σκούρο γκρι και σε κάποιες περιπτώσεις υπόξανθο. Οι κοινωνίες που δημιουργούνται είναι πατριαρχικές και η επικράτηση των αρσενικών τα φέρνει συχνά σε σημεία μάχης. Είναι από τα θηλαστικά που είναι παμφάγα, με αδυναμία στα δημητριακά, αλλά η καλύτερη ώρα αναζήτησης είναι το βράδυ, μιας και διαθέτουν εξαιρετική όραση στο σκοτάδι. Η όρασή τους, τους επιτρέπει να ξεχωρίζουν λεπτομέρειες, ενώ η όσφρηση και η ιδιαίτερη σχέση που έχουν με την αφή του σώματός τους, τα καθιστά ικανά να μετακινούνται τις βραδινές ώρες. Η διάρκεια ζωής ενός ποντικιού είναι περίπου δυόμιση χρόνια και η αναπαραγωγή του γίνεται με ραγδαίους ρυθμούς, καθώς το θηλυκό γεννά από 4 έως 8 φορές τον χρόνο, από 7-10 μικρά. Τα μικρά που γεννιούνται είναι άτριχα και η ανάπτυξη και ο απογαλακτισμός γίνονται μέσα 3-4 εβδομάδες.
Παρόλο που οι χώροι μάζωξης είναι σε υπονόμους και βρώμικα μέρη, τα ποντίκια περνούν αρκετό χρόνο στην καθαριότητά τους, γιατί έχουν ανεπτυγμένο το ένστικτο του καθαρισμού. Δυστυχώς, όμως, και ενώ περνούν το 25% της αφύπνισής τους στον καθαρισμό τους, οι ασθένειες που μεταδίδουν είναι η πανώλη, η σαλμονέλα, η τριχινίαση και η λεπτοσπίρωση. Ο αρουραίος που διακρίνεται σε 2 είδη (κοινός, μαύρων/των πλοίων) έχει διαφορετική δομή είναι μεγαλύτερος, 18-25 εκατοστά και το μέγεθος της ουράς του είναι περίπου 14-20 εκατοστά. Η ουρά του είναι ...
Οι ψύλλοι είναι μικρά, άπτερα αρθρόποδα, που ανήκουν στην τάξη των Siphonaptera της κλάσης Insecta (εντόμων) και τρέφονται με το αίμα των θηλαστικών και τω πουλερικών. Το σώμα τους είναι αρκετά σκληρό και πλευρικά συμπιεσμένο ώστε να έχουν μεγαλύτερη αντοχή και ευκινησία στο σώμα του ξενιστή και το μήκος τους κυμαίνεται από 1,5 έως 3 χιλιοστά ανάλογα με το είδος, ενώ το χρώμα τους είναι καφέ ή κοκκινωπό. Ακόμη, στην στοματική τους κοιλότητα, υπάρχουν μυζητικά μόρια ειδικά διαμορφωμένα, ώστε να μπορούν να τρυπούν το σώμα του ξενιστή και να απομυζούν το αίμα του. Αυτό, όμως, που κάνει ιδιαίτερο αυτό το έντομο είναι τα δυνατά του πόδια και κυρίως τα πίσω, τα οποία είναι μεγαλύτερα και του επιτρέπουν να αναπηδά μέχρι και μισό μέτρο καθέτως. Τα άλματα αυτά, ουσιαστικά, είναι 200 φορές μεγαλύτερα από το μήκος τους σώματος του, καθιστώντας τους ψύλλους, τους καλύτερους άλτες στην πανίδα συγκριτικά με το μέγεθός τους.
Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 1988 στην Ελλάδα, τα καταγεγραμμένα είδη είναι 57, ενώ τα υποείδη 11. Τα πιο ευρέως γνωστά είναι του ανθρώπου (Pulex irritans), της γάτας (Ctenocephalidesfelis), του σκύλου (Ctenocephalidescanis), των πουλερικών (Ceratophyllusgallinae), των πτηνών (Dasypsyllus gallinulae) και του αρουραίου της Ανατολής (Xenopsyllacheopis). Μια κατηγορία που δεν είναι γνωστή σε εμάς, αλλά αρκετά επικίνδυνη στους λαούς της κεντρικής, νοτίου Αμερικής και Αφρικής είναι ο ψύλλος της άμμου, που είναι της οικογενείας Tungidae – jiggers, chigoes, sand – fleas και διαφέρει κατά πολύ με τα άλλα είδη.
Ο βιολογικός κύκλος του ψύλλου διαρκεί από 2 εβδομάδες έως 4 μήνες, ανάλογα τις συνθήκες και για να καταφέρει το θηλυκό να αναπαραχθεί, θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια πρόσληψη αίματος από ξενιστή. Τα στάδια περιλαμβάνουν το αυγό, την προνύμφη...
Η πολυετής πείρα μας στις απολυμάνσεις, με τον άριστο εξοπλισμό μας και τον άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό μας, εξασφαλίζουμε την επίλυση κάθε είδους απολύμανσης, απεντόμωσης, μυοκτονίας και μάλιστα στις πιό ανταγωνιστικές τιμές.